Je wordt moe wakker. Het eerste wat je leest op je mobiel is een boos berichtje van je partner. Met tegenzin kleed je je aan, wetende dat je vanmiddag een moeizame vergadering moet bijwonen. Door je chagrijnige afwezigheid gooi je wat koffie over je nette kleding. Je kaken trekken strakker naar elkaar toe en je begint je te verzetten tegen al het gezeur. Wat kan je doen om je in zo’n situatie niet te verliezen in een negatieve spiraal, waarin je je steeds slechter gaat voelen en steeds meer dingen misgaan? Vaak is het mogelijk een draai te maken en dat is een hele opluchting.
Vandaag schoot het een beetje in mijn onderrug tijdens het basketballen. Ik was moe, had honger en verliet met een verslagen gevoel het basketbalveldje. Vanavond moet ik basketbaltraining geven en daarna wil ik naar een feest en dat gaat nu helemaal mis, dacht ik.
Toen ik mijn fiets neer wilde zetten bij de Albert Heijn, merkte ik dat het achterwiel van mijn fiets klemde. Dingen gaan ook nooit eens vanzelf.
Wanneer relatief kleine problemen zich een tijdje opstapelen, kunnen ze ineens heel zwaar aanvoelen. Het is de kunst die opeenstapeling van gevoel te herkennen. Vraag je af waar je frustratie, of nare gevoel vandaan komt. Wanneer je even stopt met vechten tegen de situatie, kan je de problemen wat duidelijker los van elkaar zien. Vanuit die rust is het makkelijker om met de problemen aan de slag te gaan, indien nodig.
Ik stond stil bij de Albert Heijn en toverde een klein glimlachje op mijn gezicht. Vandaag loopt het even niet. Tijd om te stoppen met mijn verzet. Even deed ik niets. Ik was er weer. Toen besloot ik langs de fietsenmaker te gaan. Hij legde uit dat het moeizame draaien van het wiel kwam doordat de terugtraprem in de rem-stand stond. Een beetje gênant – maar niets aan de hand dus (wanneer ik me gewoon lekker had gevoeld, was ik daar vast zelf achter gekomen). Op de terugweg fietste ik even langs mijn fysio. Hij kwam met een ontnuchterend praatje; dat ik me over spanning in de onderrug vooral geen zorgen hoef te maken. “Blijf gewoon lekker in beweging.” Dat weet ik zelf eigenlijk ook, maar op de een of andere manier vergeet ik dat wanneer ik me niet goed voel.
Soms zijn gebeurtenissen werkelijk heel vervelend, maar het verhaal dat we erover creëren in ons hoofd kleurt de werkelijkheid vaak nog een stukje grijzer dan deze eigenlijk is. Adem in, adem uit, neem een korte pauze, glimlach een beetje om al het moeizame gedoe – vaak is dat al genoeg.
If you change the way you look at things, the things you look at change.
