Afgelopen weken las ik het boek De keuze – leven in vrijheid, van Edith Eva Eger. Toen ik de achterflap las, wist ik dat het ging om een ingrijpend verhaal. De schrijfster, nu therapeut in Amerika, heeft als jong meisje kamp Auschwitz moeten doorstaan. Ze verloor dierbaren, en het is een wonder dat ze de oorlog wist te overleven. In dit boek deelt ze haar ervaringen en de lessen die ze leerde.
Vanaf de eerste pagina’s greep het boek me subtiel bij de polsen. De schrijfstijl, de intensiteit, het was moeilijk los te laten. Ze neemt je mee tot aan de afgrond, daalt met je af in de onderwereld, en je bent benieuwd wanneer het weer licht wordt; en hoe. Eger vraagt niet om medelijden; ze benadrukt juist dat ieder leven zijn uitdagingen kent. Dit waren de hare.
Je voelt aan de manier waarop Eger schrijft dat ze een missie heeft. Ze wil haar ervaring op invoelende wijze delen, inclusief haar zoektocht naar en ervaring van vrijheid. De schrijfster gelooft dat we in vrijheid kunnen leven, ongeacht de uitdagingen in ons leven.
3 levenslessen uit ‘De keuze’
Ik kan je dit boek van harte aanbevelen. Het is geen theoretische uiteenzetting, maar meer een leeservaring van dood en wedergeboorte. Hier kan ik slechts delen wat het boek met mij deed.
Les 1: Onderschat de kracht van je gedachtes niet
Ergens in het boek legt Eger uit dat je gedachtes samen kunnen smelten tot je ‘persoonlijke gevangenis’. Je kunt denken: het was mijn schuld, ik ben waardeloos, ik zal nooit gelukkig zijn, ik heb gefaald, ik ben gebroken, dit komt nooit meer goed. Hoewel dit slechts gedachtes zijn, hebben ze toch een enorme kracht. Ze beïnvloeden je emoties en je gedrag en zo vormen ze je toekomstige realiteit.
Door emoties en oude pijn te laten stromen (door te vergeven en te verwerken) kun je de gedachtes laten wegsmelten en nieuwe gedachtes kiezen. Het was niet mijn schuld, ik ben waardevol, ik mag gelukkig zijn, ik mag kiezen voor geluk, ik gun mezelf een mooi leven, ik ben liefde. Deze gedachtes beïnvloeden – net zo krachtig – je emoties en gedrag. De moeite en de energie die je verliest door te piekeren, kun je proberen te laten stromen naar het denken van positievere gedachtes. Dat klinkt als een ‘positief denken trucje’, maar ik zie het meer als een liefdevolle en dappere keuze om te leven in vrijheid.
Les 2: Het leven is verlies en pijn
Verlies en pijn maken onderdeel uit van je leven. We verliezen dierbaren, dromen, doelen, spullen en ons eigen leven. Ons lichaam doet soms pijn, en het leven is vaak oneerlijk. Want waarom moest de dromerige Edith als jong meisje naar Auschwitz? Waarom verloor ze haar moeder, waarom werd ze verwaarloosd? De totale willekeur heeft haar in eerste instantie verbitterd en beschadigd. Ze heeft haar trauma’s verwerkt in therapie… en door zelf terug te keren naar Auschwitz. Ze heeft geschreeuw en gehuild. Maar uiteindelijk gunde ze zichzelf een leven in vrijheid; door zichzelf en al die mensen te vergeven en door haar aandacht weer te richten op wat er nu nog wel is. Er is verlies en pijn, maar er kan ook altijd hoop en liefde zijn. Wanneer de externe realiteit willekeurig en pijnlijk is, weet dan dat je intern vrij kunt zijn. Intern kunnen je schrijven aan jouw verhaal, flirten met jouw dromen, en door de sluier van verwarring heen kijken en andere mensen liefhebben.
Les 3: Open jezelf voor taboe-emoties
Om in vrijheid te kunnen leven is het goed om te voelen wat je werkelijk voelt. Eger voelde bijvoorbeeld veel schuldgevoel over de dood van haar moeder. Dat gevoel was ietwat irrationeel, maar ze voelde het wel. Het hielp haar enorm om die pijn opnieuw te voelen en te verwerken. Voel jij je gevangen in je verleden en in de huidige dynamiek met andere mensen? Visualiseer die mensen vlak voor je en vraag je af welke taboe-gedachtes en taboe-emoties er opkomen. Wat heb je deze persoon nooit durven zeggen (omdat je gedachtes of emoties niet terecht zijn)? Zeg en voel het toch maar. Uit je woede en je verdriet. Schrijf het eventueel op: Pim, ik haat je omdat je me niet respecteert en over mijn grenzen bent gegaan. Uit je agressie (fysiek, door bijvoorbeeld op een kussen te slaan) en voel daarna goed na. Hoe kijk je nu naar deze persoon en naar jezelf? Is er ruimte om een authentiekere relatie met die persoon aan te gaan (of wil je het contact verbreken)?
Dit is een rijk boek. Het is – nogmaals – meer een ervaring dan een uiteenzetting. Eger werd een zeer ervaren psychotherapeut en hielp honderden mensen om in vrijheid te leven. Wat knap, denk ik, terwijl ik het lees. Wat knap… wat ongelofelijk knap.
Deze pagina bevat één of meerdere affiliate links, meer info hierover lees je hier.
